بهره مندی از شیوه‌های صحیح تربیتی از مسائل پراهمیتی است که والدین قبل از تولد نوزاد باید به آن توجه داشته باشند و برنامه ریزی برای تربیت فرزند را در اولویت سایر وظایف، حتی پاسخ به نیازهای طبیعی کودک مانند تغذیه و پوشاک قرار دهند.
یکی از مشکلات تربیتی در جامعه امروز ما، وابستگی بیش از حد فرزندان به والدین است که تجربه آن در سنین بزرگسالی و حتی پس از تشکیل یک زندگی مستقل گریبانگیر افراد می‌شود. به طوری که فرزندان پس از جدایی از والدین، قادر به کنار آمدن با زندگی جدید خود نبوده و از اعتماد به نفس کافی برای اداره یک زندگی مستقل بهره مند نیستند. محققان بزرگترین عامل بروز این مشکل را استفاده نکردن از شیوه‌های صحیح تربیتی و حمایت و دخالت بیش از اندازه والدین در سنین رشد شناختی و هیجانی کودک، می‌دانند.
والدین نقش مهمی در میزان پیشرفت و رشد حس استقلال در کودکشان و کم شدن اضطراب جدایی او دارند. برای افزایش حس استقلال در کودکان می‌توانید راه‌های زیر را امتحان کنید:
به پیوند عاطفی اهمیت زیادی بدهید: کودک قبل از اینکه بتواند از شما دور شود و به کاوش و بررسی جهان اطرافش بپردازد نیازمند داشتن یک پیوند عاطفی مطمئن با شماست، پس همیشه و به طور مداوم به کودکتان عشق بورزید و از او حمایت کنید. در این صورت کودک اعتماد و اطمینانی را که برای ایستادن روی پای خودش نیاز دارد به دست می‌آورد.
گریه‌هایش را سریع پاسخ دهید: از همان زمان تولدش به گریه‌های کودکتان فوراً پاسخ دهید. با شیر دادن و تغذیه کردن او وقتی گرسنه است، عوض کردن پوشکش وقتی کثیف شده و لبخند زدن و صحبت کردن با او وقتی هشیار است، یک پیوند عاطفی ضروری و حیاتی را بین خودتان ایجاد کنید.
با او بازی کنید: شما می‌توانید برای افزایش فهم کودک از جدایی و بازگشت، بازی‌هایی را با او انجام دهید تا یاد بگیرد وقتی او را برای مدت کوتاهی ترکش می‌کنید وحشت نکند. برای مثال، با پوشاندن صورتتان یا خم کردن سرتان پشت وسایل خانه با او دالی‌موشه بازی کنید یا یک اسباب‌بازی را زیر پتو پنهان کنید و با هم آن را پیدا کنید. این بازی‌ها نه تنها درسی را به کودک می‌آموزد، بلکه حس نزدیکی و صمیمیت او را با شما بیشتر می‌کند.
حس استقلالش را افزایش دهید: برای افزایش حس استقلال، کودک به امتحان کردن محدودیت‌هایش و بررسی و کاوش در محیط اطرافش نیاز دارد، بنابراین محیط خانگی ایمنی برای او فراهم کنید. به جای اینکه دنبالش بدوید و هر بار به چیز خطرناکی دست می‌زند بگویید «نه»، وسایل خطرناک را از دسترسش دور کنید و وسایل بی‌خطر زیادی در دسترسش بگذارید.
این حس کودک را تشویق کنید: استقلال و فردیت در حال رشد کودکتان را تشویق کنید؛ به او حق انتخاب بدهید و امکان انجام کارهایی که خودش می‌تواند به تنهایی انجام دهد را به او بدهید. حق انتخاب بین دو لباس یا دو میان‌وعده، فعالیت و بازی روزانه به کودکتان امکان فکر کردن و تصمیم‌گیری می‌دهد و ترغیب او به نوشیدن از یک لیوان یا گذاشتن اسباب‌بازی‌هایش در جعبه‌شان به او نشان می‌دهد که کم‌کم می‌تواند خودش از خودش مراقبت کند.
عشق و توجه‌تان را کم نکنید: به یاد داشته باشید تنها به این دلیل که کودکتان کم‌کم حس استقلال و فردیت پیدا می‌کند، به این معنا نیست که کمتر به توجه و عشق شما نیاز دارد، هرچند نیازش به شما کمتر شده است اما هنوز خواهان توجه و مراقبت مدوام شماست.
او را وادار و مجبور نکنید: هر بار که سعی می‌کند کاری را خودش انجام دهد تشویقش کنید اما وقتی از شما کمک می‌‌خواهد او را وادار نکنید که آن را به تنهایی انجام دهد. یادتان باشد کودکتان تا مدت‌ها بعد از این هم به قوت قلب شما نیاز خواهد داشت.
